ผู้ผลิตแหวนยางแนะนำอัตราการบีบอัดและการยืดของแหวนยาง

การเลือกอัตราการบีบอัด w ของยางโอริงควรพิจารณาเงื่อนไขการใช้งานซีลคงที่หรือซีลไดนามิก ซีลคงที่สามารถแบ่งออกเป็นซีลรัศมีและซีลตามแนวแกน ช่องว่างการรั่วไหลของซีลรัศมีเป็นช่องว่างรัศมีและการรั่วไหลของซีลแกนตามแนวแกนช่องว่างคือช่องว่างตามแนวแกน ตามสื่อความดันที่กระทำบนเส้นผ่านศูนย์กลางด้านในหรือเส้นผ่านศูนย์กลางภายนอกของโอริงซีลแกนสามารถแบ่งออกเป็นความดันภายในและความดันภายนอก ความดันภายในเพิ่มขึ้นและความดันภายนอกจะลดความตึงเครียดเริ่มต้นของโอริง

ผู้ผลิตแหวนยาง แนะนำว่าเนื่องจากรูปแบบที่แตกต่างกันของแมวน้ำคงที่ทิศทางของการกระทำของสื่อการปิดผนึกบนโอริงจึงแตกต่างกันดังนั้นการออกแบบความดันล่วงหน้าจึงแตกต่างกันเช่นกัน สำหรับแมวน้ำแบบไดนามิกจำเป็นต้องแยกแยะระหว่างซีลการเคลื่อนไหวแบบลูกสูบและซีลการเคลื่อนไหวแบบหมุน

1. การปิดผนึกแบบคงที่: อุปกรณ์ปิดผนึกแบบทรงกระบอกเป็นเช่นเดียวกับอุปกรณ์ปิดผนึกแบบลูกสูบโดยทั่วไป w = 10%～ 15%; อุปกรณ์ปิดผนึกแบบคงที่เครื่องบินคือ w = 15%～ 30%

2. สำหรับการปิดผนึกแบบไดนามิกมันสามารถแบ่งออกเป็นสามสถานการณ์; การเคลื่อนไหวแบบลูกสูบโดยทั่วไปจะใช้ w = 10%～ 15% ซีลการเคลื่อนไหวแบบหมุนจะต้องพิจารณาเอฟเฟกต์การให้ความร้อนจูลเมื่อเลือกอัตราส่วนการบีบอัด โดยทั่วไปแล้วเส้นผ่านศูนย์กลางด้านในของโอริงสำหรับการเคลื่อนที่แบบหมุนมีขนาดใหญ่กว่าเส้นผ่านศูนย์กลางเพลา 3%-5%และอัตราการบีบอัดของเส้นผ่านศูนย์กลางภายนอก w = 3%-8% โอริงที่ใช้สำหรับการเคลื่อนไหวที่มีแรงเสียดทานต่ำโดยทั่วไปเลือกอัตราการบีบอัดที่เล็กกว่านั่นคือ w = 5%-8%เพื่อลดความต้านทานแรงเสียดทาน นอกจากนี้จะต้องพิจารณาการขยายตัวของวัสดุยางที่เกิดจากสื่อและอุณหภูมิ โดยปกติแล้วนอกการเสียรูปการบีบอัดที่กำหนดอัตราการขยายตัวสูงสุดที่อนุญาตคือ 15% เกินช่วงนี้บ่งชี้ว่าการเลือกวัสดุไม่เหมาะสมและควรใช้โอริงของวัสดุอื่น ๆ หรือควรแก้ไขอัตราการเสียรูปการบีบอัดที่กำหนด