ผู้ผลิตแหวนยางแนะนำวิธีอัตราการบีบอัดโอริง

ผู้ผลิตแหวนยาง แนะนำว่าเมื่อเลือกอัตราการบีบอัดของโอริงควรพิจารณาสามด้านต่อไปนี้:

1. ต้องมีพื้นที่ติดต่อปิดผนึกเพียงพอ

2. แรงเสียดทานเล็กที่สุดเท่าที่จะทำได้

3. พยายามหลีกเลี่ยงการเสียรูป

จากปัจจัยข้างต้นมันไม่ยากที่จะพบว่าพวกเขาขัดแย้งกัน อัตราส่วนการบีบอัดขนาดใหญ่สามารถรับแรงดันสัมผัสขนาดใหญ่ได้ แต่อัตราส่วนการบีบอัดที่มากเกินไปจะเพิ่มแรงเสียดทานและรูปร่างแบบเลื่อนได้อย่างไม่ต้องสงสัย หากอัตราส่วนการบีบอัดมีขนาดเล็กเกินไปอาจทำให้เกิดการรั่วไหลเนื่องจากข้อผิดพลาดแบบโคแอกซ์ของร่องปิดผนึกและข้อผิดพลาดโอริงที่ไม่ตรงตามข้อกำหนดและหายไปส่วนหนึ่งของจำนวนการบีบอัด ดังนั้นเมื่อเลือกอัตราส่วนการบีบอัดของโอริงมีปัจจัยต่าง ๆ ที่ต้องชั่งน้ำหนัก โดยทั่วไปอัตราส่วนการบีบอัดของแมวน้ำคงที่มากกว่าของแมวน้ำแบบไดนามิก แต่ค่าที่รุนแรงควรน้อยกว่า 25%มิฉะนั้นความเครียดแรงอัดจะผ่อนคลายอย่างมีนัยสำคัญส่งผลให้เกิดการเสียรูปมากเกินไปโดยเฉพาะในสภาวะอุณหภูมิสูง

การเลือกอัตราการบีบอัด w ของซีลโอริงควรพิจารณาเงื่อนไขการใช้งานซีลคงที่หรือซีลไดนามิก ซีลสแตติกสามารถแบ่งออกเป็นแมวน้ำเรเดียลและซีลตามแนวแกน ช่องว่างการรั่วไหลของซีลรัศมี (หรือซีลคงที่ทรงกระบอก) คือช่องว่างรัศมีช่องว่างการรั่วไหลของซีลแกน (หรือซีลคงที่ระนาบ) เป็นช่องว่างตามแนวแกน ตามสื่อความดันที่กระทำบนเส้นผ่านศูนย์กลางด้านในหรือเส้นผ่านศูนย์กลางด้านนอกของโอริงซีลตามแนวแกนแบ่งออกเป็นสองสถานการณ์: ความดันภายในและความดันภายนอก ความดันภายในเพิ่มขึ้นและความดันภายนอกจะลดการยืดระยะเริ่มต้นของโอริง สำหรับซีลสแตติกที่แตกต่างกันดังกล่าวข้างต้นทิศทางการกระทำของสื่อการปิดผนึกบนโอริงนั้นแตกต่างกันดังนั้นการออกแบบความดันล่วงหน้าก็แตกต่างกันเช่นกัน สำหรับแมวน้ำแบบไดนามิกจำเป็นต้องแยกแยะว่าเป็นซีลแบบลูกสูบหรือซีลโรตารี่

1. ซีลคงที่: ซีลสแตติกแบบทรงกระบอกเหมือนกับซีลลูกสูบและโดยทั่วไปจะใช้ w = 10% ถึง 15%; ตราประทับคงที่ของเครื่องบินใช้ w = 15% ถึง 30%

2. สำหรับแมวน้ำแบบไดนามิกสามารถแบ่งออกเป็นสามกรณี การเคลื่อนไหวแบบลูกสูบโดยทั่วไปจะใช้ w = 10% ถึง 15% จะต้องพิจารณาเอฟเฟกต์ความร้อนของจูลเมื่อเลือกอัตราการบีบอัดของซีลการเคลื่อนไหวแบบหมุน โดยทั่วไปแล้วเส้นผ่านศูนย์กลางด้านในของโอริงสำหรับการเคลื่อนที่แบบหมุนมีขนาดใหญ่กว่าเส้นผ่านศูนย์กลางเพลา 3%-5%และอัตราการบีบอัดของเส้นผ่านศูนย์กลางภายนอกคือ W = 3%-8% เพื่อลดความต้านทานแรงเสียดทานโอริงสำหรับการเคลื่อนไหวที่มีแรงเสียดทานต่ำโดยทั่วไปเลือกอัตราการบีบอัดที่เล็กกว่านั่นคือ w = 5%-8% นอกจากนี้จะต้องพิจารณาการขยายตัวของวัสดุยางที่เกิดจากกลางและอุณหภูมิ โดยปกติแล้วนอกการเสียรูปการบีบอัดที่กำหนดอัตราการขยายตัวสูงสุดที่อนุญาตคือ 15% เกินช่วงนี้บ่งชี้ว่าการเลือกวัสดุไม่เหมาะสมและควรใช้โอริงของวัสดุอื่น ๆ หรือควรแก้ไขอัตราการเปลี่ยนรูปแบบการบีบอัดที่กำหนด